Araştırmacılar, yaşları 27.000 ile 48.500 yıl ortasında değişen toplam 13 yeni virüs keşfetti ve dahası, bu virüsleri canlandırdı. Bunların kimileri şimdiye kadar canlandırılan en eski virüsler olabilir. Kimileri bir Sibirya kurdunun donmuş bağırsaklarında, öbürleri ise büyük ölçüde mamut yünü içeren bir permafrost örneğinde bulundu.
Virüsler, binlerce yıl boyunca donmuş olmalarına karşın, grup onlara yeni bir hayat verdikten sonra kültürlenmiş amipleri enfekte etmeyi başardı. Bu, epey zihin açıcı olmasının yanı sıra, halk sıhhati açısından da potansiyel bir kaygı kaynağı.
Çalışmanın muharrirlerinden Profesör Jean Michel Claverie, “Virüsleri enfekte eden bu amipleri, permafrostta bulunabilecek başka tüm muhtemel virüsler için vekil olarak görüyoruz” diyor ve devam ediyor: “Birçok öteki virüsün izlerini de görüyoruz. Yani orada olduklarını biliyoruz. Hâlâ hayatta olduklarından emin değiliz. Lakin bizim mantığımıza nazaran, şayet amip virüsleri hala hayattaysa, başka virüslerin de hala hayatta olmamaları ve kendi konakçılarını enfekte etmemeleri için hiçbir neden yok.”
Eriyen donmuş toprak, son yıllarda dünyanın en eski DNA’sı ve 3.500 yıllık bir ayı da dahil olmak üzere çok sayıda antik mucizeyi ortaya çıkardı. Lakin birebir vakitte, bulaşıcı “zombi” virüsler üzere kulağa daha uğursuz gelen kimi sürprizleri de gizliyor. Bununla birlikte, Claverie ve öteki müellifler, tahminen de daha acil bir telaşın, çözülen permafrosttaki bakteriler (şarbona neden olan çeşitler gibi) olduğunu öne sürüyor.